سرزمین ایران از دیرباز شاهراه بازرگانی شرق و غرب جهان بوده است. به همین دلیل در دوره های پیش از اسالم و بعد از اسالم یکی از دغدغه های حکام، ایجاد راه های تجاری و نظامی و همچنین ساخت پل ها و کاروانسراها و تامین امنیت آنها بوده است. یکی از این مسیرها مسیر ری به تبریز بود که شهرهای مهمی چون قزوین، سلطانیه، زنجان و تبریز در این مسیر قرار داشتند و این شهرها دارای بازارهای پر رونق بودند که محلی برای خرید و فروش کالاهای تجاری و انتقال آن ها به دیگر نقاط دنیا بوده است. بنابراین در دوره ی ایلخانی و فوی در جهت حمایت از کاروانیان و تامین رفاه آنان در این مسیر کاروانسراهای متعددی ساخته شد که هرکدام از آنها از نظر معماری و شیوه ی ساختمان سازی دارای ویژگی های منحصر به فرد هستند.